Marty Friedman, znany przede wszystkim z wieloletniej współpracy z grupą Megadeth, od dłuższego czasu mieszka w Japonii. Prowadzi tam program telewizyjny pt. "Tokyo Jukebox", od którego wziął się pomysł na tytuł najnowszej płyty.
Zawartość krążka to przeboje japońskich gwiazd rocka w aranżacjach Friedmana. Powiem szczerze, że brzmi to wszystko dość egzotycznie, naprawdę słyszalna jest różnica pomiędzy rockiem europejskim a japońskim i w całej okazałości poznajemy te różnice dzięki Friedmanowi, który wydaje się na dobre przesiąkł japońską kulturą. Niby to gitarowe granie, niby to Friedman w wirtuozerskim stylu, a jednak forma maksymalnie zaskakująca. Można by zadać pytanie, czy takie zabiegi to jest to, czego oczekiwaliśmy po nowej płycie gitarzysty. Być może nie, ale dzięki takim próbom muzyka rockowa wciąż idzie do przodu i nie zamyka się w oklepanych, od wielu lat do znudzenia powtarzanych patentach. Brawa należą się Marty’emu przede wszystkim za pomysł, bo kto lepiej by mógł zagrać to wszystko jak nie jeden z najlepszych gitarzystów na świecie?
Kompozycje są skoczne, barwne i naprawdę dużo się w nich dzieje, gitary mijają się w ciekawych interwałach, brzmieniowo też jest zdecydowanie niesztampowo. Najbardziej przypadły mi do gustu utwory "Amagigoe", "Story" oraz "Tsunami".
Michał Pakulski
