SEYMOUR DUNCAN Antiquity Texas Hot

Swoją firmę założył wraz z żoną Cathy Carter Duncan w 1976 r. w Santa Barbara w Kalifornii. W latach 1983-84 przetworniki Seymour Duncan były montowane fabrycznie w gitarach Kramer (razem z oryginalnymi mostami Floyd Rose). Obecnie można je spotkać w u wielu cenionych muzyków, a także w gitarach cenionych producentów, często jako wyposażenie modeli z wyższych półek cenowych, czego przykładem może być Ibanez Talman z serii Prestige testowany w tym numerze lub instrumenty marki Framus.

Serię Antiquity opracowano w 1992 r., by sprawdzić jak brzmiałyby przetworniki wykonane w taki sposób, jak produkowane w latach 50. XX w. Oprócz wykorzystania tradycyjnych elementów konstrukcji, nie szczędzono wysiłku by całość nie tylko brzmiała jak ze starej szkoły, ale również wskazywała na długie, intensywne użytkowanie. Seymour Duncan wykorzystał używane niegdyś materiały, posłużył się tradycyjną technologią budowy oraz opracował skuteczne metody osiągnięcia wyglądu naprawdę starych przetworników. Na cewkach można znaleźć to co zwykle gromadzi się w zakamarkach przez lata intensywnej gry - pył, kurz, brud, czy ciemny nalot na nabiegunnikach. Stare przetworniki łatwo rozpoznać po obudowach - zmatowiałych i pełnych rys od kostki czy paznokci. W przypadku białych plastików kolor z czasem przechodzi w charakterystyczną kremową barwę, co w dużej mierze jest spowodowane działaniem promieni słonecznych.

Wszystkie egzemplarze z serii Antiquity są robione ręcznie w Santa Barbara, a do tego posiadają indywidualne numery napisane na spodzie. Efekt dopełniają woreczki, w które pakowane są przetworniki - choć są na bieżąco szyte na używanej w fabryce maszynie, ich stan również wydaje się nieco odbiegać od standardu "spod igły".

Wykonanie nie pozostawia zastrzeżeń - pickupy wyglądają autentycznie, zupełnie jakby wyciągnięto je ze starego Strata. Po zdjęciu białej obudowy widać, że nawet w środku pickup jest zakurzony. Świetna robota. A jak brzmią te cudeńka? Pierwsze co ciśnie się na usta to "szklanka" - jeden z ulubionych terminów maniaków Strata. Pickupy w każdej pozycji są szkliste i pełne szlachetności, ale nie są łagodne. Zgodnie z zapowiedzią w nazwie (Texas) mają odpowiedni pazur i dobrze reagują na atak, pozwalając na wydobycie całej gamy niuansów artykulacyjnych. Po chwili grania człowiek zaczyna się bawić - lżej, mocniej, kostka pod kątem itd.

Wyraźnie podkreślony jest środek pasma, z naciskiem na wysoki środek, dzięki czemu nie giną w miksie, szczególnie w barwach solowych i riffach. W akordach charakter zależy od ataku - mocniej równa się agresywniej i pickupy pokazują ząbki. Lżej - barwa się wycofuje staje się bardziej przydymiona i okrągła. Po chwili analizy tej sytuacji dochodzimy do wniosków - Texasy oparte na Alnico II świetnie znoszą strzelanie strun o progi, znacznie lepiej niż inne przystawki, które dotąd testowaliśmy.

W międzypozycjach także jest zacnie - w drugiej dostajemy barwę, którą można by określić jako krewną Telecastera, z odpowiednią zawartością "kwakania" przy kostkowaniu z opuszkami, w czwartej mamy rasowe dzwoneczki, które dobrze sprawdzają się w akordach. Dużym plusem jest także mocniejszy singiel pod mostkiem, który dzięki temu nie ginie w połączeniach.

Jeśli mielibyśmy jakoś podsumować przygodę z setem Antiquity to byłoby to słowo: zaskoczenie. Otóż jesteśmy zaskoczeni zarówno poziomem wykonania, jak i jakością oferowanego brzmienia. Przetworniki w tym secie nie są tanie, ale z pewnością będą stanowić upgrade oraz ozdobę każdego dobrego Strata. Brawa dla Seymoura.

www.seymourduncan.com
www.warwick.de