Shaka Rock

Tragicznie nie jest. Znani z imprezowego trybu życia muzycy Jet jakoś trzymają się na nogach i dzierżą w rękach gitary, śpiewając z jako taką werwą. Mocną stroną płyty jest świetna produkcja, która jak wiadomo czasami czyni cuda. Dzięki temu na "Shaka Rock" wszystkie gitary brzmią przepięknie i wzorcowo, tak jak tylko mogą brzmieć rockowe gitary. Mamy więc brudne, sfuzzowane brzmienia (odegrana na kolanie partia gitary w clashowym "Beat On Repeat"), mamy kąśliwy bas i odlotową solówkę w "Walk". Mamy też rasowo przesterowane riffy z Marshalla w energetycznym singielku "She’s A Genius". Podobnie w "Seventeen", który to utwór trąci tzw. licealnym rockiem. Są też gitary akustyczne i do tego całe mnóstwo innych odmian brzmienia przesteru ("La Di Da"). Trzeba przyznać, że wyobraźni od strony sonicznej nikomu w studiu nie  brakowało. Niestety zza ściany dobrych brzmień wyłażą słabe kompozycje i teksty. Zespół próbuje czerpać inspiracje na zmianę ze wszystkich wielkich klasyków rocka - sięga do melodii a la The Beatles, a kiedy indziej, gdy wszystkie pomysły zawodzą, uderza w kierunku psychodelicznym, włączając efekty pogłosu i echa dla wypełnienia muzycznej pustki.

Jak nietrudno się domyślić, nic z tego nie wyszło. Jeden czy dwa porywające utwory z "Shaka Rock" to trochę za mało, by porwać się na ten album.

Tomasz Hajduk