Trening, cd.
Muzyka ma z reguły pozytywne i twórcze działanie na człowieka. Kiedy chwytamy za gitarę i zapominamy o wszystkich sprawach, pojawia się prawdziwa wolność.
Wielokrotnie artysta musi ćwiczyć te same partie instrumentalne, dlatego warto robić krótkie odpoczynki polegające na graniu czegoś nowego, co zainspiruje nas do dalszej pracy. Możemy pracować nad rytmiką, brzmieniem, techniką, artykulacją i dynamiką gry, melodyką, feelingiem - trening nie powinien być monotonny. Chcąc grać profesjonalnie, nie wolno nam się złamać pod wpływem złych porad (może kogoś zazdrosnego) i ważne jest, abyśmy kroczyli do przodu z jak najlepszym samopoczuciem. Każda dobra rada może być pomocna, ale przyjmijmy także (dobrą i sprawiedliwą) krytykę jako coś pozytywnego, pomocnego i twórczego. Dobrą sprawą jest ćwiczenie z muzyką, ponieważ nauka gry innych partii instrumentalnych (nie tylko partii gitary lub basu) pomoże zrozumieć lepiej aranżację w zespole oraz przyniesie dobre inspiracje. Dobrym sposobem jest granie z radiem lub przy włączonym telewizorze. Systematyczna praktyka gry ze słuchu pozwoli poruszać się swobodnie na każdym jam session. Koncentracja podczas gry jest bardzo ważna, ćwiczenia muszą być sensowne i powinny przynosić najlepszy efekt. Myśli powinny być związane z tym, co robimy w danym momencie, dlatego zasadniczo powinniśmy być obecni myślami tam, gdzie jesteśmy w danym momencie.
Warto pokonywać swoje niedoskonałości, aby być lepszym muzykiem. Podejście typu "nigdy tego nie zagram" nie jest pozytywne. Małymi krokami można często zajść dalej, dlatego warto ćwiczyć bez względu na porażki (które trzeba umieć przezwyciężać). Praca pomaga osiągnąć cel, nasze marzenia stają się rzeczywistością, nawet jeżeli musimy dłużej czekać na ich realizację, dlatego nie można tracić nadziei.
Przed grą dobrą metodą jest wizualizacja sceny, studia i siebie jako grającego muzyka. Wizualizacje są stosowane przez wielu sportowców i ludzi sukcesu jako pomoc w drodze do celu i mają one pozytywnie nastawić umysł. Warto je stosować, ponieważ nastrajają one pozytywnie uczucia i emocje. Każdy trening może być wspaniałym przeżyciem, dać nam wiele satysfakcji i radości. Jedną z najpiękniejszych nagród jest to uczucie po zagraniu utworu, które było naszym marzeniem. Innym wspaniałym przeżyciem jest zagranie koncertu w wymarzonym miejscu, dla wymarzonych ludzi lub nagranie płyty. To zwycięstwa, które są motorem naszego życia. Dobra inspiracja poruszy nasze życie i naszą grę do przodu, poszerzy wyobraźnię, polepszy nasz muzyczny smak, dlatego warto zbierać różne nagrania muzyczne (w każdej formie zapisu i wykonania). Warto też chodzić na koncerty i spotykać się z ludźmi, którzy mają podobne zainteresowania.
Stres może zniszczyć w nas chęć do gry, jednak należy go przezwyciężyć, choćby spotkaniem z przyjacielem, spacerem, ćwiczeniami fizycznymi, inspiracją. W takiej sytuacji dobrze jest zmienić (choćby na kilka dni) system ćwiczeń i jego repertuar. Jak radzić sobie ze stresem? Jak radzić sobie w sytuacji, kiedy traci się entuzjazm do gry? Stres - to niespecyficzna reakcja organizmu na wymagania stawiane przez środowisko. Mówimy "niespecyficzna", bowiem - jak zwrócił na to uwagę klasyk tej problematyki M. Selye - bez względu na rodzaj wymagań, jaki musi w danym wypadku sprostać organizm, zawsze pojawia się względnie stały zestaw reakcji fizjologicznych (np. szybszy rytm serca) i psychologicznych (np. pobudzenie emocjonalne). Selye ten niespecyficzny zestaw reakcji nazwał stresem. Inaczej stres - to wydarzenie lub czynnik środowiska, który wyzwala różne, niepożądane zmiany w organizmie, przy czym do stresów zalicza się czynniki bardzo różnorodne: zakażenie bakteryjne, wysiłek fizyczny, krwotok, działanie zimna lub gorąca, nieprzewidziane przypadki oceniane jako zagrażające lub wywołujące niepokój bądź agresję.
Poszukiwanie inspiracji jest bardzo dobrym sposobem na odnalezienie nowej, potrzebnej energii do walki ze stresem. Inspirację może dać dobry koncert lub film, wysłuchanie nowej płyty, spotkanie z ważną osobą, sport, spacer, inne hobby, zmiana otoczenia - czyli wyjazd z miejsca zamieszkania na dzień lub na dłużej. Ważne jest także pytanie: po co i dla kogo się gra? Pozytywna motywacja da każdemu najlepsze owoce. W jaki sposób chęci liczą się do gry? Człowiek niechętny będzie wynajdywał usprawiedliwienia, żeby nie grać. Ten, kto ma silną wolę, będzie nieugięty w swoich dążeniach i szybko osiągnie swój cel. Dlatego dobrze jest walczyć z negatywnym podejściem do gry, ponieważ ono szkodzi zamiast rozwijać. Bardzo dobrym rozwiązaniem, kiedy jest się przemęczonym treningiem lub innymi sprawami, jest zmiana wystroju wnętrza, w którym pracuje się z muzyką. Warto co jakiś czas odświeżyć nieco to miejsce, aby uzyskać nową energię do dalszej pracy. Dobrze jest także prowadzić zeszyt z rozpiską systemu ćwiczeń i ilością godzin pracy. Tego typu nastawienie dodatkowo zmobilizuje i pomoże w systematyce pracy.
Przykład 1 to motoryczny temat basu, który powtarza się w trzech taktach, w czwartym zaś następuje zmiana melodyczna. Jest to doskonałe ćwiczenie na równość gry i na synchronizację rąk. Czasami potrzeba w muzyce, aby bas grał praktycznie non stop ten sam schemat, ponieważ ma to poruszyć do tańca oraz wytworzyć odpowiedni klimat dla muzyków i publiczności. Basista nie może opierać się tylko na swojej grze, lecz musi uważnie słuchać innych muzyków oraz dać im dobry podkład, w którym zgadza się rytm i tonacja. Podczas gry basista powinien być skoncentrowany nie tylko na tym, co robi on sam, ale także na tym, co dzieje się w całym zespole. Umiejętność słuchania siebie, perkusisty oraz całego zespołu i współpracy z nim, gra w tonacji i w rytmie, dobre brzmienie i dynamika oraz groove - to ważne cechy dobrego basisty.
Przykład 2 to motyw basu grany w metrum 3/4. W drugim i czwartym takcie należy grać oktawy w dwugłosie.
Przykład 3 to ćwiczenie na technikę gry kciukiem.
Przykład 4 to temat basu grany techniką kciukową; jest to ćwiczenie na szybkość gry. Sprawne granie oktawami bardzo często się przydaje. Polecam cierpliwe studiowanie tego przykładu.
Przykład 5 to walking, czyli bas spacerowy. To doskonałe ćwiczenie na timing, ćwicząc walking, można wyćwiczyć czyste, punktowe granie, poza tym walking pomaga w lepszym rozeznaniu dźwięków na gryfie. W tym przykładzie walking przechodzi swoją linią do bluesa.
